Straatiftar

In het teken van de Ramadan organiseren mensen in Eindhoven op het 18-septemberplein hun eerste gemeenschappelijke straat-iftar, in solidariteit met de mensen in Palestina.

De organisatoren lichten toe: ‘Vrijdag hoorde je in hartje centrum de oproep tot het gebed zoals deze ook in Gaza nog te horen is… ondanks dat de gebedshuizen vernietigd zijn. De bezetting kan gebouwen moskeeën en kerken vernietigen, maar niet het geloof en standvastigheid in de harten van mensen.

Vrijdag aten we samen ongeacht afkomst of geloof/levensovertuiging en stonden wij stil bij de situatie in Palestina in gedachten of in gebed voor rechtvaardigheid en vrijheid.’

Ahmad Elsayed van Brabant voor Palestina hield een toespraak in het Engels, welke in vertaling luidt:

‘Assalamu Alaikum wa rahmatu Allah wa barakatahu.

Terwijl we vandaag vastten en ons vasten samen braken met een bescheiden brekenvan het vasten, zijn onze Palestijnse broeders en zusters de afgelopen 170 dagen uitgehongerd. Zes maanden. Ik weet niet [precies], ik ben gestopt met tellen.

Deze uithongering van onze Palestijnse broeders en zusters, het vertelt ons iets over hun veerkracht en over hun geloof en over hoe sterk deze mensen zijn. Dit zijn niet zomaar mensen die 70 jaar en meer dan 70 jaar doorgaan. Door honger, door verzet, door zulke kracht is een boodschap aan de hele wereld dat zolang de bezetting voortduurt, het verzet verzet biedt. En zolang onrecht voortduurt, verzet blijft bestaan.

En deze maand Ramadan, de maand van geduld, de maand van veerkracht, de maand van verzet, de maand van overwinningen, de allerbelangrijkste.

En van hieruit, vanuit Eindhoven, willen we een boodschap sturen naar onze Palestijnse broeders en zusters: Dat we jullie voelen, en als jullie honger gaan lijden, gaan wij honger lijden net als jullie. Als jullie dorst gaan lijden, gaan wij dorst lijden net als jullie. En als jullie je blijven verzetten, blijven wij ons verzetten net als jullie.

En we hopen, we hopen gewoon dat jullie van ons weten, dat jullie weten dat er aan de andere kant van de wereld mensen zijn die voor jullie opkomen en die jullie niet in de steek zullen laten totdat iedereen van jullie gehoord heeft.

Totdat op een dag heel Palestina vrij is.

Tijdens deze Ramadan en bijna elke andere Ramadan vasten de Palestijnen, maar ze verbreken hun vasten niet. Terwijl ze ook een oogje houden op hun geliefden die ze op elk moment kunnen verliezen.Terwijl ze tegelijkertijd vechten voor het leven van hun huizen, en weigeren om ontheemd te raken.

Hetzij in Gaza of op de Westelijke Jordaanoever of in alle Palestijnse Gebieden verzetten ze zich met alle mogelijke middelen tegen de bezetting, dragen ze hun ziel in hun handen, zoals we in het Arabisch zeggen, en zijn ze bereid om het op elk moment op te geven.

Ze zeiden: ‘Onze Heer, schenk ons ​​geduld en plant onze voeten stevig, en geef ons de overwinning’, gewapend met een onwankelbaar geloof.

Het kan ze niet schelen of ze sterven terwijl ze het land of hun geliefden beschermen.’